انجام پروژه به روش الگوریتم شبکه عصبی ژنتیک المان محدود
به دليل نياز روزافزون به انرژي در سالهاي اخير و نيز مسايل زيست محيطي.ناشي از توليد انرژي الكتريكي.تقاضا براي موتورهاي الكتريكي پربازده به شدت افزايش.پيدا كرده است. موتورهاي سنكرون رلوكتانسي يكي از انواع موتورهاي الكتريكي.پربازده هستند .ه كاربرد صنعتي يافتهاند در مقايسه با موتورهاي القايي تلفات رتور در اين ماشينها وجود ندارد كه اين موضوع سبب افزايش بازدهي ماشين ميشود. اگرچه چنين ماشينهايي نسبت به ماشينهاي آهنربايي داراي بازدهي و ضريب توان كمتري هستند، ولي به دليل عدم استفاده از آهنرباهاي پرهزينه در آنها و نيز ساده و محكمبودن ساختار رتورشان، كاربرد گستردهاي به ويژه در محركه هاي الكتريكي سرعت بالا يافتهاند.
در اين مطالعه برجستگي مغناطيسي موتور سنكرون رلوكتانسي از طريق بهينه سازي شكل سدهاي شار موجود بر روي رتور مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به اين كه اجراي مكرر تحليل اجزاي محدود براي بهينه سازي ساختار ماشين، كاري زمانبر و سنگين است، در اين تحقيق براي اولين بار ايده استفاده تركيبي از شبكه عصبي، الگوريتم ژنتيك و روش اجزاي محدود براي بهينه سازي ساختار هندسي ماشين مطرح شد. به اين منظور شش پارامتر بر روي سطح رتور تعريف شده و به ازاي تغيير
اين پارامترها، نسبت برجستگي موتور با روش اجزاي محدود محاسبه گرديد. سپس از يك شبكه عصبي براي مدلسازي اين نسبت در موتور استفاده شد و براي آموزش و تأييد كارايي اين مدل عصبي، تحليل اجزاي محدود مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن با استفاده از الگوريتم ژنتيك، متغيرهاي ورودي اين مدل عصبي بهينه سازي شده و يك ساختار بهينه براي موتور به دست آمد. مشاهده شد كه با استفاده از اين روش برجستگي مغناطيسي موتور حدود ۲۲/۰ افزايش يافت. در پايان نيز با استفاده از
شبيه سازي ديناميكي، قابليت سنكرون ماندن موتور در بار نامي مورد تأييد قرار گرفت.
