پروژه آنالیز فاینیت المنت پیر اباتمنت با نرم افزار آباکوس
با از دست رفتن دندان ها، که اندام اصلی دستگاه جونده هستند، کار کرد و سلامت همه ی دستگاه بر هم می ریزد. هدف درمان های پروتز پارسیل در راستای بازسازی و بازگشت کارکرد از دست رفته و سرانجام، برقراری دوباره ی سلامت این دستگاه است.
در هیچ یک از رشته های دندانپزشکی همانند پروتزهای پارسیل، در گفتار طراحی، گوناگونی به چشم نمی خورد . اگر در طراحی به چگونگی ایجاد پشتیبانی توجه کافی نشود، خسارت های جبران ناپذیر به بافت های برجاماندهی دهان وارد خواهد شد. متاسفانه، در معاینات بالینی بیماران دارای پروتزهای پارسیل انتهای آزاد، بیشتر عوارض ناشی از طراحی نادرست پروتز به چشم می خورد.
در این مطالعه، پخش تنش وارده به پرمولر نخست فک پایین با تغییر جای رست (مزیال یا دیستال) بررسی شد. از آنجا که، بازسازی فک پایین و پروتز پارسیل به طور کامل انجام شده بود، امکان واکاوی تنش های ایجاد شده در دیگر دندان های قوس و استخوان فک و نیز، فریم (Frame) پروتز فراهم گردید
با بررسی و مرور داده ها در این پژوهش، شاید بتوان چنین نتیجه گیری کرد که، بسیاری از فواید رست مزیال بیشتر جنبه نظری داشته و در عمل، جابه جایی چند میلی متری رست از دیستال به مزیال دندان، پایه تغییری در اندازه ی تنش ایجاد نمی کند. پس به این ترتیب، می توان بی توجه به موضوع پخش تنش در دندان، جای تراش جایگاه رست را با در نظر گرفتن اکلوژن و فضای موجود برای ایجاد حجم کافی از فلز انتخاب کرد. با این وجود، نیاز به بررسی های گسترده تر بالینی نیز، در این زمینه حس می شود.
