Read more about the article تحلیل المان محدود سه بعدی پارگی تاندون سوپراسپیناتوس
تحلیل المان محدود سه بعدی پارگی تاندون سوپراسپیناتوس

تحلیل المان محدود سه بعدی پارگی تاندون سوپراسپیناتوس

تحلیل المان محدود سه بعدی پارگی تاندون سوپراسپیناتوس

سوپراسپیناتوس یکی از چهار عضله ای است که مجموعه عضلانی تاندونی را که به عنوان روتاتور کاف شناخته می شود (RC) تشکیل می دهد ، که پایداری را به مفصل گلنوهومرال می بخشد و آن را از نیروهای جابجا کننده محافظت می کند . با توجه به موقعیت آناتومیک و به ویژه محیط بارگذاری پیچیده آن، تاندون سوپراسپیناتوس بیشترین بافت نرم آسیب دیده در شانه می باشد . پارگی های جزئی و کامل ضخامت تاندون سوپراسپیناتوس یکی از شایع ترین علل اختلالات شانه هستند .

پارگی تاندون سوپراسپیناتوس معمولا در محل قرارگیری در سر بازو به صورت پارگی جزئی ضخامت آغاز می شود . در درصد قابل توجهی از بیماران ، پارگی های اولیه در طول زمان به پارگی های کامل و در نهایت به تاندون های مجاور گسترش می یابند . علائم پارگی سوپراسپیناتوس ممکن است شامل درد و از دست دادن قدرت و تحرک شانه باشد ، اما جالب توجه اینکه ، اکثر پارگی های سوپراسپیناتوس بدون علامت هستند . مدیریت پارگی  در بیماران علامت دار شامل درمان های محافظه کارانه و عمل جراحی است ، اما هنوز هم در مورد بهترین شیوه مدیریت درمان ، توافق کمتری وجود دارد . به طور کلی ، مداخله جراحی فقط برای بیمارانی توصیه می شود که به درمان های اولیه محافظه کار پاسخ ضعیفی می دهند . با این حال ، برای بعضی از بیماران تاخیر در مداخله جراحی موجب می شود که پارگی ها سخت تر کنترل شوند و در نتیجه ، خروجی های بالینی پایین بیایند . با توجه به این که شناسایی زود هنگام این بیماران به نتایج بالینی بهتری برای آنها منجر می شود ، مهم است که بینش بیشتری در مورد احتمال گسترش پارگی های ختلف سوپراسپیناتوس بدست آوریم . اندازه و مکان پارگی  به طور بالقوه عوامل قابل توجهی هستند .   (بیشتر…)

0 دیدگاه
Read more about the article تحلیل المان محدود گلنویید در آرتروپلاستی معکوس شانه در آباکوس
تحلیل المان محدود گلنویید در آرتروپلاستی معکوس شانه در آباکوس

تحلیل المان محدود گلنویید در آرتروپلاستی معکوس شانه در آباکوس

تحلیل المان محدود گلنویید در آرتروپلاستی معکوس شانه در آباکوس

ثابت شده است که آرتروپلاستی معکوس شانه (RSA)  یک راه حل مناسب برای آرتروپاتی روتاتور کاف است . طراحی این پروتز ، پایداری را به مفصل گلنوهومرال بازمی گرداند و یک تکیه گاه پایدار برای بازگردانی حرکت خم شدن (فلکشن) را ایجاد می کند . طراحی اصلی گرامونت (Grammont) بر یک مرکز چرخش میانی شده  و طویل شدگی طول بازو برای افزایش بازوی اهرمی عضله دلتویید متکی بود . با این وجود ، نتیجه این میانی کردن مرکز چرخش ، سوراخ شدن کتف است که ممکن است تاثیر منفی بر عملکرد و خروجی دراز مدت داشته باشد .

تعدادی از اصلاحات طراحی در طراحی گرامونت برای کاهش سوراخ شدگی کتف پیشنهاد شده است ، مانند زاویه عمودی تر گردن – محور بازو و افست جانبی . مورد دوم ممکن است توسط لترالیزاسیون پروتزی گوی گلنوییدی و / یا صفحه پایه ، و یا بواسطه افست افزایش یافته استخوانی (BIO-RSA) ، همانطور که توسط Boileau و همکاران توصیف شده است ، انجام شود . در واقع ، افست استخوانی در مقایسه با یک RSA استاندارد ، کاهش سوراخ شدگی کتف را نشان داده است و طراحی های لترالیزاسیون پروتزی ، نرخ های سوراخ شدگی پایین تری در مقایسه با طراحی گرامونت دارند . علاوه بر این ، ممکن است در جراحی RSA برای بازگردانی خط مفصلی در شرایط نقص های گلنوئیدی ، افست پروتزی یا استخوانی استفاده شود . با این حال، اطلاعات محدودی در مورد پیامدهای مکانیکی لترالیزاسیون در طول RSA و تفاوت بین لترالیزاسیون استخوانی یا پروتزی وجود دارد.

تحلیل المان محدود (FEA) یک روش محاسباتی است که می تواند تنش و جابجایی یک سیستم را به صورت مجازی تعیین کند . این نوع تحلیل ، فرصتی برای بررسی عواقب جانبی کردن در RSA با استفاده از متغیرهای چندگانه مانند اندازه لترالیزاسیون ، جهت گیری صفحه پایه و جهت گیری پیچ را فراهم می کند . با این تفاسیر ، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لترالیزاسیون سمت گلنویید در آرتروپلاستی معکوس شانه با استفاده از یک مدل FEA و مقایسه لترالیزاسیون استخوانی و پروتزی بود . فرضیه این بود که تنش و جابجایی با لترالیزاسیون استخوانی پیشرفته افزایش می یابند و با لترالیزاسیون پروتزی کم می شوند . ما همچنین فرض کردیم که تنش و جابجایی با صفحه پایه کمتر کج شده و قرار دادن واگرای پیچ ها کاهش می یابد . (بیشتر…)

0 دیدگاه