انجام پروژه مهندسی بافت

تعریفی از مهندسی بافت برای پزشکی نانو در چشم پزشکی

کار در مقیاس نانو به معنای بازنگری کامل روش مهندسی در بدن و به ویژه در چشم است. در پزشکی نانو، مهندسی بافت، توانایی تاثیرگذاری بر محیط  با افزودن، کم کردن یا دستکاری آن محیط برای بهبود آن در رسیدن هدف مورد نظر می باشد. هدف، عملکرد در حالت بهینه یا بازگرداندن آن به حالت بهینه است. مهندسی بافت افزایشی، بافت یا سلول را جایگزین کرده و یا برای رشد بافتی که قبلا موجود نبوده تلاش می کند. مهندسی بافت توقیفی در تلاش برای توقف رشد نابجا بوده، که در صورت عدم کنترل، باعث تضعیف عملکرد می شود. رهایش داروها در مقیاس نانو هر دو وظفیه افزایشی و توقیفی را انجام داده و با توجه به هدف، محیط را تحت تاثیر قرار می دهد. با دستکاری محیط در مقیاس نانو، سرعت و توزیع درمان قابل کنترل خواهد بود. می توان نتیجه گرفت کاربردهای بالقوه پزشکی نانو در چشم پزشکی شامل روش هایی مانند پیوند سلولی آندوتلیال قرنیه ، ترمیم سلول گانگلیونی تکی شبکیه، بررسی ساختار سلول گانگلیونی شبکیه، ساخت داربست های نانوفیبری مانند پپتیدهای خود مراقبتی، برای ساخت یک ساختار شبه-داربستی اتصال دهنده بافت به منظور فراهم سازی چارچوبی برای بازسازی آکسونی در مواردی چون اتصال مجدد عصب بینایی و یا پیوند چشم، و رهایش دارو در چشم می باشد. نمونه هایی از درمان های توقیفی بالقوه شامل قیود درمانی مرتبط با ژن برای مهار رگ زایی داخل چشمی و جلوگیری از آپوپتوز سلول شبکیه می باشد.  (بیشتر…)