Read more about the article ارتباط بین ضربه نیروی عکس العمل زمین و سینماتیک شتاب دو سرعت
ارتباط نیروی عکس العمل زمین و سینماتیک شتاب دو سرعت

ارتباط بین ضربه نیروی عکس العمل زمین و سینماتیک شتاب دو سرعت

ارتباط نیروی عکس العمل زمین و سینماتیک شتاب دو سرعت

یک مدل پیشبینی کننده ، دینامیک مستقیم و شبیه سازی کامپیوتری از راه رفتن انسان ، دارای کاربردهای مهم پزشکی و تحقیقاتی می باشد . بیشتر کار شبیه سازی انسان بر روی مطالعات دینامیک معکوس تمرکز دارد تا نیروهای استخوان روی استخوان و بارهای عضلات را کمی کند . دینامیک معکوس پیشبینی کننده نیست – ابن روش به صورت رو به عقب از حرکات اندازه گیری شده آزمایشگاهی در تلاشی برای پیدا کردن نیروهایی که باعث حرکت می شوند ، کار می کند . در مقابل ، دینامیک مستقیم تعیین می کند که چگونه یک مکانیزم بدون نیاز به آزمایش حرکت خواهد کرد . بسیاری از شبیه سازی های گیت دینامیک مستقیم گزارش شده ، تنها یک گام را در نظر گرفته اند – تماس پا مدل نشده است و کنترل های تعادلی استفاده نشده اند .

ارتباط نیروی عکس العمل زمین و سینماتیک شتاب دو سرعت

ادبیات موضوع شامل بعضی فرضیات در موضوع نیروی عکس العمل زمین (GRF) بسیار مطلوب برای دو سرعت و اینکه چگونه ممکن است بدست آید ، می باشد . این مطالعه ارتباط این فرضیات را در فاز شتاب سرعت با استفاده از ضربه GFR به عنوان یک متغیر مورد نظر ، بررسی کرد . سی و شش ورزشکار بیشترین تلاش خود را برای دو سرعت انجام دادند که فیلم و داده های GFR آنها در نمره ۱۶-m جمع آوری شد . وابستگی های بین ضربه GFR (بیان شده به صورت نسبی نسبت به جرم بدن) و اندازه گیری ها سینماتیکی مختلف با نمونه و رگرسیون خطی چندگانه و آزمون های t جفت شده ، کشف شد . نتایج رگرسیون نشان داد که ضربه حرکتی نسبی برای ۵۷% واریانس در دو سرعت محاسبه شده است . ضربه ترمزی نسبی برای ۷% واریانس در دو سرعت حساب شده است . به علاوه ، دوندگان سریعتر تمایل به تولید تنها دامنه ی متوسطی از ضربه عمودی یکسان دارند . آزمایشات t جفت شده نشان داد که اندازه کوچکتر ضربه ترمزی نسبی همراه با مسافت تماسی کوچکتر (P < 0.01) و یک تماس فعال تر می باشد (P < 0.001) . به عنوان نتیجه گیری ، احتمالا اندازه های بالای نیروی محرکه برای دستیابی به شتاب بالا مورد نیاز هستند . هر چند تمایل اندکی برای دوندگان سریعتر جهت تولید اندازه کوچکتری از ترمز وجود داشت ، امکان ترمز دارای مزایایی بود که نقش آنها نمی توانست کنار گذاشته شود . تحقیق بیشتر برای فهمیدن اینکه آیا ترمز ، نیروی محرکه و ضربه عمودی می توانند با تمرین ویژه اصلاح شوند ، مورد نیاز است . این امر همچنین بینشی از اینکه چگونه یک تغییر در مولفه GRF ممکن است بر دیگر پارامترها تاثیر بگذارد را فراهم می کند . (بیشتر…)

0 دیدگاه
Read more about the article بررسی نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن در سر پایینی و سر بالایی
نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن در سر پایینی و سر بالایی

بررسی نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن در سر پایینی و سر بالایی

بررسی نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن در سر پایینی و سر بالایی 

نیروهای موازی و عمودی عکس العمل زمین را در طول دویدن در سر پایینی و سر بالایی بررسی کردیم . منطق ما این بود که داده های نیرو در فهم آسیب ها و انرژی های دویدن در تپه کمک کننده خواهد بود . بر اساس یک مدل ساده فنر – جرم ، ما فرض کردیم که بیشترین نیروی عمودی ، هم نیروی ضربه و هم نیروی فعال ، در طول دویدن در سر پایینی افزایش می یابد و بیشترین نیروی حرکتی موازی در طول دویدن در سر بالایی افزایش می یابد . اما ، ما نتوانستیم بزرگی این تغییرات را پیش بینی کنیم . پنج نمونه مرد و پنج نمونه زن با سرعت ۳ متر بر ثانیه بر روی یک تردمیل نصب شده بر سطح و شیب های ۳ ، ۶ و ۹ درجه دویدند . در طول دویدن سر پایینی ، بیشترین نیروی ضربه عمودی و بیشترین نیروی ترمزی موازی تا ۷۳ % افزایش یافتند . در طول دویدن سر بالایی ، بیشترین نیروی ضربه عمودی کوچکتر بود و بیشترین نیروی حرکتی موازی در مقایسه با سطح بزرگتر بود . در شیب ۹ درجه ، بیشترین نیروی ضربه عمودی غایب بود ، و بیشترین نیروی حرکتی موازی تا ۷۵ % افزایش یافت . نه دویدن سر پایینی و نه سر بالایی تاثیری بر بیشترین نیروی فعال عمودی نداشتند . در مقایسه با مطالعات بیومکانیکی قبلی ، داده های نیروی ضربه عمودی ما توصیه می کنند که دویدن سر پایینی اساسا احتمال آسیب بیش از حد ناشی از دویدن را افزایش می دهد . داده های نیروی موازی ما ، فهم و بینشی نسبت به مطالعات انرژی گذشته فراهم می کند که نشان می دهد ، ارزش متابولیکی در طول دویدن سر پایینی در زاویه شیب تند افزایش می یابد .

بررسی نیروهای عکس العمل زمین هنگام دویدن در سر پایینی و سر بالایی  (بیشتر…)

0 دیدگاه