استنت آباکوس

الزامات طراحی استنت

استنت های داخل عروقی در هر دو گونه خود- بازشونده و بالن دار، از طریق شریان های بازویی و یا رانی در محل مورد نظر قرار داده می شوند. برای به حداقل رساندن انسداد داخلی سهولت جایگذاری روی سوند اطمینان از جایگیری صحیح و ثبات گشایش عروق بعد از باز شدن در طولانی مدت استنت ها باید الزامات زیر را برآورده می کنند:

• استحکام شعاعی بالا: برای جلوگیری از برگشت عروق و کاهش مجرای استنت،استنت ها به یک استحکام شعاعی احتیاج دارند.
• باز جمع شدگی الاستیک پایین: درک میزان بازجمع شدگی الاستیک استنت باید توسط میزان انبساط آن در هنگام باز شدن به منظور دستیابی به ثبات قطر نهایی مجرای استنت و قطر رگ میزبان مشخص شود.
• انعطاف پذیری بالا: استنت در حالت جمع شده باید به حدی انعطاف پذیر باشد که به راحتی با سوند به محل مورد نظر برسد. استنت باز شده باید کاملا با ساختار هندسی عروق مطابقت داشته باشد و نباید ساختار پیچ در پیچ آن ها را تغییر دهد (مثلا باعث صاف شدن آن ها شود)؛ زیرا باعث ایجاد آسیب های جدی دیواره عروق می شود.
• شکل کوچک: شکل کوچک استنت باعث می شود تا از اختلالات گسترده جریان در هنگام استنت گذاری و باز شدن یکباره آن جلوگیری کند. کاهش ضخامت ساختار استنت می تواند باعث کاهش شکل آن و همچنین سیستم سوند شود.
• مسیریابی خوب: مسیریابی به این معناست که سوند بازکننده استنت تا چه اندازه قادر به جلو بردن استنت در مسیرهای پیچ در پیچ عروق تا محل مورد نظر است.مسیریابی به عواملی همچون انعطاف پذیری محوری سوند(باید بالا باشد)، اصطکاک بین سوند و استنت و دیواره اطراف ( به منظور جلوگیری از آسیب به دیواره عروق و سهولت حرکت سوند باید پایین باشد) و سفتی محوری( برای جلوگیری از تغییر فرم محوری سوند باید بالا باشد) بستگی دارد. مسیریابی خوب از طریق تعادل سازی هریک از این متغیرها قابل دستیابی است.
• حداقل کوتاه شدن: طول استنت پس از باز شدن در جهت شعاع آن کوتاه می شود که این امر هم روی موقعیت نهایی و هم روی طول نهایی استنت موثر است.
• حداقل بازجمع شدگی طولی الاستیک: ممکن است طول استنت بعد ار تخلیه بالن بازگردد.

(بیشتر…)