دی الکتروفورتیک

جداسازی گلبولهای قرمز به روش دی الکتروفورتیک در کامسول

دی الکتروفورسیس یا دی ای پی پدیده ای است که در آن، وقتی یک عایق الکتریکی در میدان الکتریکی ناهمگن قرار گیرد، به آن نیرو وارد خواهد شد. این میدان الکتریکی باعث قطبش ذرات شده و سپس این ذرات در معرض نیروی دی ای پی قرار می گیرند که اندازه آن متناسب با گرادیان پتانسیل الکتریکی می باشد.

نیروی دی ای پی به اندازه، شکل، و خواص عایقی ذرات بستگی دارد. این امر امکان استفاده از دی ای پی را در جداسازی انواع مختلف ذرات فراهم می کند. یکی از این کاربردها در زمینه زیست مهندسی می باشد، که در آن از دی ای پی برای جداسازی انواع سلول ها از یک مخلوط استفاده می شود. مثال ذکر شده، روش فیلتر کردن انتخابی سلول های قرمز خونی از یک نمونه خون به منظور جداسازی سلول های قرمز از پلاکت ها را نشان می دهد. این مسئله از آنجایی حائز اهمیت است که پلاکت ها می توانند باعث ایجاد لخته خون شده، که به نوبه خود باعث می شود نمونه های خونی برای آزمون مناسب نباشند.

دستگاه دی ای پی دو خروجی و دو ورودی داشته که توسط یک کانال طولانی، همانطور که در پنجره گرافیکی نشان داده شده است، از یکدیگر جدا شده اند. برای جداسازی سلئل های قرمز خونی، یک نمونه خون که هم شامل سلول های قرمز بوده و هم شامل پلاکت ها، به خورد فیلتر دستگاه داده می شود. از ورودی دیگر یک سیال حامل وارد می شود. جریان دو ورودی، در طول کانال طولانی در حالی که تحت اثر یک میدان میدان الکتریکی ناهمگن قرار گرفته اند، با یکدیگر تر کیب می شوند. از آنجایی که سلول های قرمز خونی و پلاکت ها، دارای خواص عایقی متفاوتی بوده، نیروی دی ای پی اعمالی به آنها متفاوت می باشد. از آنجایی که سلول های قرمز خونی، بزرگ تر از پلاکت ها هستند، تحت اثر نیروی بیشتری قرار گرفته و انحراف بیشتری خواهند داشت. دو خروجی طوری طراحی شده اند تا خروجی بالا ذرات منحرف نشده را دریافت کرده و فقط ذرات منحرف شده می توانند از خروجی پایین عبور کنند. پس جریان خروجی پایین سیالی با تعداد گولبول قرمز بالا می باشد. تعداد گولبول های قرمز خروجی از خروجی پایین، شاخص مستقیم موفقیت روند فیلتراسیون می باشند. کسرهایی بالاتر از ۰٫۹۹، تا حد لازم برای جلوگیری از لختگی در هنگام آزمون خالص هستند. (بیشتر…)