رابطه بین سرعت دویدن و سینتیک کمری سه بعدی

در این پروژه به بررسی سرعت دویدن و رابطه آن با بار فشاری یا کار انجام شده پرداخته ایم. در مطالعات قبلی سینتیک کمری برای یک سرعت واحد بررسی شده است. اما مشخص نیست که آیا هر گشتاور کمری باید برای دویدن سریعتر افزایش یابد.

ما رابطه بین سرعت در حال دویدن و سینتیک کمری را بررسی کردیم. ما سینتیک کمری سه بعدی ده دونده را شبیه سازی کردیم. مدلسازی در در طول حالت پایدار در شرایط محیط داخلی و در یک مسیر صورت گرفت. پنج سرعت مختلف دویدن محاسبه شد. سرعت ها شامل ۳٫۰، ۴٫۵، ۶٫۰، ۷٫۵ و حداکثر سرعت ۹٫۲۷ متر در ثانیه میباشد.

گشتاور چرخش محوری کمری به طور قابل توجهی از ۰٫۳۷  به ۱٫۹۹ نانومتر / کیلوگرم نسبت به گشتاورهای جانبی و خمشی جانبی افزایش یافته است. افزایش گشتاور چرخش محوری بالاتر از ۷٫۳۰ متر بر ثانیه بود. گشتاورهای انعطاف پذیر و خمشی جانبی برعکس گشتاور چرخش محوری بودند. این گشتاورها در هنگام دویدن با افزایش سرعت بیش از ۷٫۳ متر بر ثانیه تقریبا بدون تغییر باقی ماندند. همچنین نتایج مشابهی برای کارهای مکانیکی مشاهده شد. نتایج نشان می دهد که دویدن سریعتر به گشتاور چرخش محوری کمری بیشتری نیاز دارد.

برعکس ، گشتاورهای انعطاف پذیر و خمشی جانبی نسبت به سرعت بالای ۷ متر بر ثانیه تغییر ناپذیر هستند، دلالت بر این که افزایش سرعت دویدن کمتر از ۷ متر بر ثانیه ممکن است بارهای بیومکانیکی را افزایش دهد و باعث شیب خلفی بیش از حد لگن و افت شدید لگن شود. این موضوع پتانسیل ایجاد درد و آسیب در ارتباط با مهارکننده های کمری و فلکسورهای جانبی را دارد. در حالی که این بارهای بیومکانیکی ممکن است با سرعت بالای ۷ متر بر ثانیه ارتباط نداشته باشند.